Lezen

Arno Hintjens is oud nu maar zijn lever heeft het klaarblijkelijk overleefd want hij word alleen maar ouder nu

Langs de linkerkant de linkse rattenLangs de rechterkant de rechtse rakkers& de Limburg ligt pal in het middenEendracht maakt machtl'union fait la forcevoor vorst voor vrijheid & voor rechtendoor             het gepolariseerde volk eist gehoor!rood geel zwartde triptiek van tragedierood geel zwartde kleuren van ons harthand in hand oog in oogalle kleuren van de regenboogden overkant schijt best omhoogtijd voor een ommekeerwant we keren keer om keerelkaars woorden omwe planten vlaggenroepen het van de dakenieder huis zijn eigen kerk& niemand is écht altijd blijpessimist realistiedere knappe kop& ze denken luidophoe het zit met de overkantgeen gedacht vanmaar ons gedachtwat dacht ge daar van ?La vie en rose , la vie en naar de kloteje ne regrette rien & dit eindigt weer bij Edith Piafwe smijten onze weltschermz                    in elkaars facade & de politiek houdt steevast aan zijn facaderechts is the right way to go& links laat niemand links liggenchristendemocraat & Vlaamsde cunts dicks & vagina's . De CD&V .het heuse midden ligt volledig stil& de aarde keert langzaamaan om zijn baanextreem groen ligt te brallen van de zijkant :MY DEAR PEOPLE SAVE THE EARTH EAT YOUR OWN TURDwant duurzamer kan je namelijk niet leven!verwittig de filosofen& zeg ze , jongens leg de boeken neer!het boeit het volk allemaal geen halve reet meermummificeer de demagogen & liefst zo snel mogelijkwant het is allemaal al ingewikkeld genoeg zo mannekesliefzeg de drieste poëten voor de pennen nat te likken& zich ermee voor het uiteinde van de ravijn in een rij te schikkenzeg de intellectuelen voor het beter te weten zoals altijdmaar voor wikipediawijsheid heeft niemand geen tijdgemuisvingerd op het eilandde straten worden te kleinde fabrieken kunnen niet volgenAntwerpen is een parking& menig schooier berooft elkaarer zijn te veel mensenmaar geen mens dat daar aan denktEtienne Vermeersch = doodde beste man verliet het leven al lang& niemand gaf een halve zier om de man zijn zwanenzanger zijn veel te veel mensen& geen mens is teveel anno 2023iedereen mag zijnniets hoeft nog normaal te zijn& mijn god , mon dieuxwat is het hier toch niet fijnLangs de linkerkant de linkse rattenLangs de rechterkant de rechtse rakkers& het trage & bedachtzame Limburg ligt pal in het middenArno Hintjens id oud numaar zijn lever heeft het klaarblijkelijk overleefdwant hij word alleen maar ouder nuhij danste & tierdein de straten van Oostende& kankerde zichvan Marbelle tot in Bruxelles ma Belle                               Bruxelles ma Belle hellholewaar Tommeke Tommeke Tommeke toch Van Griekenop de laatste zwarte zondag spontaan de Sirtaki begon te dansengevolgd door een veel te grote SouvlakiMythoske daarbij , de bruine mannen langszij& dessert Donald Trumpsnoeihard bij de foef grijpenmet langs de zijlijnde heuse heen & weer hoppende huppeltrut van het Vlaams BelangDries aka trekvlek Van Langhenhoveschild & begint er opnieuw mee vriendbekakte zeikstraalPutain Putain zong Hintjensgenoeg leed voor de wereldteveel leed voor de wereldtijd om te besteden in de wereldtijd om te kneden in de wereldtijd voor een ommekeerwant keren elkanders woordenkeer om keer omlinks kijkt linksrechts kijkt rechtsmaar ze kijken beide weg& allen slaven van het kapotalismelinks kijkt linksrechts kijkt rechtsmaar ze kijken beide wegonze vergulden middenweg

Schrikkentist
11 0

Hier heeft hij gespeeld

Witte muren, rode daken Vissershuisje* bij de zee De wind danst vrolijk met de bomen De tijd verdwijnt, doet niet meer mee   Een kind speelt rustig in het huisje Maar wat gebeurt er in zijn hoofd? Een hele wereld gaat er open En is veel mooier dan beloofd   Want hier heeft hij gespeeld Hier was alles mogelijk Hier won een kind van grote mensen Hier waren grenzen overbodig Hier heeft hij gespeeld   Hier heeft hij gespeeld Hier kunnen kinderen alles aan Vliegen plots naar verre landen Waar ze iedereen verstaan Trekken door het oerwoud Door woestijnen, door het ijs En als de schat dan is gevonden Volgt er weer een nieuwe reis Zoveel boeven te verschalken Altijd met een slimme list En problemen op te lossen Als iemand zich weer heeft vergist   Avonturen en verhalen Alles wat je je verbeeldt Hier is alles mogelijk Hier heeft hij gespeeld   Witte muren, rode daken Vissershuisje bij de zee Het kind wordt groot, is nu volwassen Maar ach, de tijd doet niet meer mee   Want hij blijft verhalen maken Fantaseren als een kind Dat de grens tussen verbeelding En echt niet nodig vindt Dat de wereld nog kan zien Zoals die zou moeten zijn Dat zelf de weg kan kiezen En altijd jong zal zijn   Avonturen en verhalen Alles wat je je verbeeldt Hier is alles mogelijk Hier heeft hij gespeeld   Jaren later zit ik hier Vissershuisje bij de zee Toont mij het kind dat ik ooit was Maar ach, de tijd doet niet meer mee   Want ik kan nog altijd spelen Fantaseren als een kind Dat de grens tussen verbeelding En echt niet nodig vindt Dat de wereld nog kan zien Zoals die zou moeten zijn Dat zelf de weg kan kiezen En altijd jong zal zijn   Avonturen en verhalen Alles wat je je verbeeldt Hier is alles mogelijk Hier heeft hij gespeeld   Hier is alles mogelijk Hier heeft hij gespeeld           *Tulpenlaan 46 in Koksijde, tegenwoordig het Jommekeshuisje

Annemie Corens
46 1

Ted Talk

Wordt geen vechtersbaas dat is niet nodigEen scherpe tong maakt gebalde vuisten overbodigToch is't belangrijk dat je kan slaanEr zullen altijd van die idioten in je weg staan Zoek de waarheid in je hartLeer jezelf kennenEen goedpraatmonoloog Dat kan snel wennen Voor je het weet ben je de weg kwijtEr zijn duizend synoniemen voor spijtGeluk is niet iets dat verslijtOude mannen praten zo als ze zich zienDenken: ik krijg alleen wat ik verdien Da's niet helemaal waarHet is wat je denkt te verdienenDaarom zie je klootzakken die het zó vindenNiet het soort dat elk nieuwjaar voornemens heeftBesffende dat het nooit lang heeft gekleeftIedereen heeft uiteindelijk altijd in het nu geleefd Een gewoonte maken duurt 40 dagenHou gewoon een koers aan en leer jezelf te gedragenOeps, ik bedoel verdragenEn stop met klagenEet gematigt: je bent geen koe met zeven magen Spreek jezelf aan alsof je respect verdientEn je zal zien: je maakt een ja van een misschienRelativeer en zoek de humorEen slechte cel is niet perse een tumorEen lach trekt mensen aan, bovendien Hou je niet bezig met slim of domJe weet niet wat het inhoudWees niet bezig met meningen Voordat de mening zich met jou bezighoud Leer te genieten van de twijfelsElke optie is een oneindigheid aan veelheidEen veelheid aan oneindigheidOnzeker zijn is de enige zekerheidJe jeugd is je leertijdDurf te kiezen voor jezelf en je zit al op de helftAch is ook een synoniem voor spijt Soms heb je stilte nodig, dat zijn de momenten dat je lawaai opzoektWel, herken die vloekSoms is niets doen het moeilijksteZoals in een ruzie alles uitschreewen wat in je komtHet gevoel gelijk te hebben is domheid goed vermomd Het leven is een landschap van gramschap en verdragenJe hebt een droom nodig om het duister te verjagenHou je hoofd omhoog en kijk naar de sterrenEen wolk kan het zicht maar tijdelijk versperren Je wordt zo traag volwassen, je gelooft dat je 't al bentHet is dat hersens zo snel wentJe wordt wijzer maar hoeft niemand aan te duidenHet spook onder je bed zijn je eigen ademgeluiden Het verleden sijpelt door de kieren en verzuurt het hedenLeer wandelen zonder bagage mee te nemenJe bent niet je gedachten laat ze linksJe bent niet interessant, laat je links Ego is een synoniem voor spijt, net zoals ervaringIk wou je wat dingen meegevenNiet alles rijmt in dit levenZie hier mijn openbaring

Stelselmatig
10 0

Kronkelwegen

Lopend door de duinen in de mist Mist die met een beetje zon Nieuwe kleuren maakt Kijkend naar die kleuren om me heen Ben ik zoals gewoonlijk De weg weer kwijtgeraakt   Dus ik dwaal, ik dwaal ik verdwaal Ik weet niet waar ik ben Of waarheen ik moet gaan Dus ik dwaal, ik dwaal, ik verdwaal   Lopend door de duinen in de mist Dwalen mijn gedachten af Naar wat ik nooit bereik Ik kom zo dikwijls niet waar ik wou zijn Omdat ik altijd met gemak De rechte weg ontwijk   Ik volg liever kronkelwegen En loop me daar in vast Zoekend naar een weg die niet bestaat En zo ben ik overal Maar ga ik nergens heen En maak mezelf wijs dat dat volstaat   Dus ik dwaal, ik dwaal, ik verdwaal Want de wereld is te mooi Om gewoon rechtdoor te gaan Dus ik dwaal, ik dwaal, ik verdwaal   Waarom laat je je niet leiden? Waarom altijd alleen? Waarom volg je de gids niet Ga je samen ergens heen? Je zou gewoon kunnen vertrouwen Op iemand die de wegen kent Maar jij weigert om te volgen En zo blijf je waar je bent   Lopend door de duinen in de mist Was ik weer vergeten Hoeveel mensen er bestaan Die me zouden kunnen leiden Maar ik Ik kan niet volgen Ik kan alleen mijn eigen tempo aan   Maar de wegen die ik zoek Zijn door anderen gemaakt Zoals de taal en de muziek En alles wat mij raakt Hoe meer ik kan verdwalen Ver weg van iedereen Hoe meer ik ook besef Ik ben eigenlijk nooit alleen Zoveel mensen in mijn hart Waar ik mij aan heb gehecht Dus laat mij maar verdwalen Ik kom altijd weer terecht   Dus ik dwaal, ik dwaal, ik verdwaal…           annemiecorens@hotmail.com        

Annemie Corens
26 1

NIKS IS NOG ALS VROEGER

het is niet meer als vroegernee, niks is nog hetzelfdehet is nog nauwelijks te herkennen iedereen is de pedalen kwijten dat is toch wel even wennen vroeger leek me zoveel betermaar op een dag leek alles andersik voel mij opgesloten tussen plexi-glazen wandenje raakt me niet meer aan en ik begroet je zonder handen (Gaia antwoordt …)ik ben niet meer als vroegerik ben niet meer dezelfdeik ben nog nauwelijks te herkennenik ben zoveel schoonheid kwijtdat is voor mij ook even wennen vroeger was ik zoveel mooier maar gaandeweg werd alles andersik voel me niet meer happy en ik kraak in al m’n voegenik kan het amper aan, ik bloed uit vele wonden ik slenter futloos door te lange dagen, ik ben onredelijk, ongeduldigik stel steeds weer dezelfde vragen waar liep het mis, wie is er schuldig vragen wij teveel als wij verlangen naar een streling of een zachte zoenom in de pub (nog eens) te blijven hangen en naar een doodgewone fuif, net als toen ik wil lachen, spelen, zingenik wil knuffelen, ik wil een dansje doenweer genieten van de doodgewoonste dingen en ook onnozel geven …. van katoenmaar ik verjaag m’n donkerste gedachtenik schilder op m’n mond een lachen zo zal ik geduldig wachten op normale dagen wanneer alles mag (Gaia antwoordt …)ik was gul, maar jij was veel te gulzigzeg maar egoïstisch in ’t kwadraaten nu vraag jij : wie is er schuldigis dat niet een beetje laat ik kan je toch niet eeuwig blijven vragen om te luisteren naar wat ik vroegwaarom blijf jij je zo misdragen waarom heb jij nog altijd niet genoeg wanneer je alles verder blijft verminken voor je beurs- en groei-idolatriezal je luxe-bootje heel snel zinken de natuur sluit nooit een compromismaar ik verjaag m’n donkerste gedachtenik geef je graag een laatste kansmisschien gebeurt het onverwachte en ontspring je nog de dans …

Paul Vagant
14 0

Leven als een rijm (Good Vibes)

Nee, normaal schrijf ik niet Over de goede dingen in dit leven Maar met de zon die schijnt En het gezang van de vogels melodisch nazinderend in mijn hoofd De bladeren van de bomen groen gekleurd En de lucht fantastisch blauw Is precies hoe ik me voel Ik voel me in harmonie met de lente En mijn gevoelens nemen me mee Naar gloednieuwe plekken Ik dans in een tuin vol bloemen En eindelijk weet ik hoe Ik mijn ziel wil versieren Geen controle meer Ik hoef de verbroken verbindingen niet te repareren Ik spring door de gebroken schoonheid van het leven En tenslotte zing ik de liedjes die ik wil zingen "Good vibes", zing ik en lach in de regen Ik verbind me met alles En dat is zowel een zegen als een vloek Ik maak verbinding en ik controleer En soms verlies ik het allemaal Maar in de donkerste uren Slechts voor een moment Verlies ik mijn krachten Ik weet dat ik nog steeds kan leunen op jouw schouders Dus dans ik naar het duisterste kantje van mijn ziel En zing voor haar alle liedjes die ze nodig heeft  "Good vibes," roep ik hardop als ik door de storm heen lach Ik dans in een tuin vol bloemen En eindelijk weet ik hoe Ik mijn ziel wil versieren Geen controle meer Ik hoef de verbroken verbindingen niet te repareren Ik spring door de gebroken schoonheid van het leven En tenslotte zing ik de liedjes die ik wil zingen "Good vibes", zing ik en lach in de regen Op en neer gaat mijn humeur En mijn veerkracht werkt niet altijd Dan schijn ik het voorgoed op te geven Maar ik weet het tenslotte Dit leven is als een rijm En alles daar tussenin   En als het leven me op een zware weg brengt Herinner ik me dit lied nog steeds En deze stemming En ik weet dat ik alles aankan Eindelijk op mijn best, voorgoed

Zonsondergangdromen
27 0

Connecties: waar wegen splitsen

"Vooruit," fluisteren ze Maar het is mijn manier om vast te houden  "Laat los," schreeuwen ze Maar mijn hoofd herinnert zich nog Elke kleinigheid die ze deden   Je snakt naar verbinding Andere dagen verstop je je Je leeft in jouw hoofd Terwijl jouw balans op sommige dagen  de goede kant van het leven lijkt af te wegen Je leeft gewoon En dat is hoe je het meest van jezelf houdt 'Op je best'   Manieren om je vast te houden aan de dingen waar je van houdt Het leven lijkt een manier te hebben om enkele paden in zijwegen te snijden Je verliest er wat onderweg, rondlopend op deze aarde   Gisteren heb ik jullie twee ontmoet, opnieuw Hij kwelde me en het kan me gewoon niet schelen Hij wilde dat ik in zijn ogen keek maar ik weet wat hij wilde zeggen Zonder een woord uit te spreken Zijn verlangen naar mij Ik ken hem en voelde waar ik onze wegen doorsneed   En jij, ik voelde waar de wegen waren gespleten Door weg te lopen zonder afscheid te nemen ook al kwam je dichtbij Er is nog steeds een vonk Maar dat is alles Het brandt na verloop van tijd wel op (Ik geloof het niet)   Manieren om je vast te houden aan De dingen waar je van houdt Het leven lijkt een manier te hebben om enkele paden in zijwegen te snijden Je verliest er wat onderweg, rondlopend op deze aarde   Mijn moeder zei tegen me: "Verbroken connecties worden vervangen door nieuwe, met tijd" Dat is gewoon hoe het leven werkt Ik heb altijd de gewoonte gehad om het leven te buigen naar mijn wil Net zoals lucht verander ik met de wind Ik herinner het me met mijn hart Hoewel mijn hoofd een winnaar is   Zelfs al geef ik er met heel mijn ziel om En leek je me te vangen zonder het te weten, als ik wil groeien is het tijd om los te laten Dat is waar de wegen zich splitsen.

Zonsondergangdromen
93 0

AFSPRAAK MET…

Een man (A) van middelbare leeftijd komt aangejogd . Hij hijgt heel erg en pakt naar zijn borst en zet zich op het bankje. Het is vroeg in de ochtend, er is nog weinig beweging in het park. Of is er toch nog iemand? A            Hijgt en kreunt  B            Manman,  dat klinkt niet goed! (praat erg beschaafd) A            Jesus! Ge doet me verschieten!  Ben ik blij dat gij hier ook zijt, ik dacht effe dat ik hier alleen was B            Eigenlijk is een mens nooit alleen… A            Zoude gij  voor mij naar de 112 kunnen bellen want ik voel me niet heel goed en ik heb geen gsm bij… B            Dan moet u mij verontschuldigen, want ik ben niet in het bezit van dergelijke toestellen… A            Kunt  ge dan misschien ‘ergens’ hulp gaan halen, ik voel me echt niet goed… B            Waar zou ik op dit onchristelijk uur hulp moeten vinden? Trouwens, het feit dat ik hier ben, zal u helpen… A            Bent u dokter? God zij dank…ik denk dat het mijn hart is, ik heb zo’n druk… B            Neen, geen dokter…Daar zou u trouwens op dit punt niet veel meer aan hebben A            Meent ge dat nu? Wat scheelt er eigenlijk met u? B            Met mij scheelt er niks, met u daarentegen… Hoe oud bent u eigenlijk? A            65, waarom? B            En u dacht, laat ik eens wat aan mijn conditie doen…? A            Is daar wat mis mee misschien? B            U merkt toch zelf ook wel dat daar wel degelijk iets mis mee is! A            Maar wat bedoelt u? B            Wat ik zeg, zo, ondoordacht beginnen joggen is voor een man van uw leeftijd, onverantwoord! Toch? A            Man, zit daar niet zo te prediken! Haal hulp alstublieft! B            En dan ook nog op een moment dat het erg onwaarschijnlijk is dat u iemand zal tegenkomen die u kan helpen… ttt A            Ik ga zelf wel…Auw…staat op maar valt dadelijk weer neer B            Komkom, geen domme dingen doen, daar is het te laat voor… A            Maar wie zijt gij eigenlijk? Wat doet ge hier op dit uur? B            Laat ons zeggen dat ik hier ben voor u… A            Voor mij? Hoe wist ge dat ik hier zou zijn? B            Intuïtie? A            Maar waarom helpt ge me dan niet? B            Maar, dat doe ik wél, mijn vriend A            Vriend?  Ik ken u niet eens! B            Maar ik ken u beter dan u kan vermoeden … bijna beter dan dat ik mezelf ken… A            Ge spreekt in raadsels man! B            Ik heb al een tijdje een oogje op u! A            Meent ge dat nu? Ik lig hier te creveren en gij gaat me zitten opvrijen of wat? B            Oh neen, sorry, u begrijpt me verkeerd! Niet zo’n oogje! Moeilijk uit te leggen… A            Oh man, ik heb verschrikkelijk veel pijn op mijn borst…als u niets doet… B            Ik doe alles wat in mijn macht is om uw pijn te verzachten, om het zo gemakkelijk mogelijk te maken voor u. A            U schijnt hier een macaber genoegen in te scheppen! B            Laat ons zeggen dat het bij de job hoort… A            auwauw B            Kom leg uw hoofd op mijn schoot A            man kreunt en legt zich neer B            Mooi zo, zo moeilijk was dat niet…luister naar het ontwaken van de dag, uw laatste dag A            Neen, ik … B            Geef u over…het is mooi geweest…misschien niet zo lang als u had gehoopt maar het bobijntje waar u mee geboren bent is volledig afgerold… A            kreunt B            SStt, stil maar, het is zo voorbij, vecht niet meer… A            doodsreutel B            Laat de rest nu maar aan mij over… …           naderende voetstappen C            Meneer, meneer, gaat het met u? Oh mijn god, die man is dood…

Suzette
14 0

AMERIKA, DAT IS VER

  Mathilde (A), een dame van vrij hoge leeftijd (80) zit op een bankje. Een jonge vrouw (Laura) (B) met kindje komt aangewandeld. De dame kijkt naar het kindje in de kinderwagen. A            Maar toch, wat een schoon kindje! Hoe oud is ze? B            Dank u! Ze is net 3 maand geworden! A            En hoe heet ze? B            Jeanne, naar mijn grootmoeder! A            Dat is schoon! Uw grootmoeder zal fier zijn op haar achterkleinkind! B            Dat zou ze zeker geweest zijn maar ze is een maand voor Jeanne haar geboorte overleden. A            Oh sorry…Toch niet aan… B            Ze zeggen dat het Corona was, het is heel snel gegaan… ik …snikt A            Maar kindje toch, Het zijn al zo’n moeilijke tijden en als je dan nog iemand verliest… B            Ik heb geen afscheid mogen nemen! Ik was zwanger, het risico was te groot zeiden ze…Voor Corona ging ik minstens één keer per week naar haar. Op woensdagmiddag, dan maakte ze altijd mijn lievelingsslaatje. We aten samen en we babbelden tot een eind in de namiddag. A            Daar zal ze zeker erg van genoten hebben! Dat zijn schoon herinneringen, die kunnen ze u niet afpakken! B            Neen, dat is waar. Is het goed dat ik me even bij u zet A            Dat is zeker dat! Ik babbel ook graag! B            Ge doet me op de één of andere manier aan haar denken! Hebt gij ook kinderen? A            Ik heb één zoon maar die is op zijn 45° gestorven aan een hersentumor… B            Dat is verschrikkelijk! A            Ja, ik kan niet zeggen dat dat niet waar is…Mijne zoon, dat was mijn alles, zo een schone vent en zo lief voor zijn moeder! B            Een kind zou niet mogen sterven voor de ouders! Dat is gewoon tegen de natuur! Ik vind het heel erg voor u! Hebt ge nog contact met uw schoondochter? A            In ’t begin was er nog een warm contact met mijn schoondochter, we konden bij elkaar terecht met ons verdriet. Maar gaande weg pakte zij de draad terug op, ze kreeg een nieuwe relatie en alhoewel dat ik haar dat van harte gunde, ik heb haar dat ook dikwijls gezegd: Ge zijt nog jong, ge moogt niet alleen blijven…Toch voelde ze zich precies schuldig tegenover mij en het contact is stilaan uitgedoofd. Dat was alsof mijne zoon voor den tweede keer doodging… B            En had ge dan niemand meer om dat verdriet mee te delen? Uwe man? A            Mijne man lijdt aan jong dementie, het was al bezig als onze Robert stierf en zijn dood heeft er geen goed aan gedaan. Ik heb lang zelf voor hem kunnen zorgen maar een paar jaar geleden werd de zorg zo zwaar dat ik hem heb moeten laten opnemen… met heel veel spijt in mijn hart, want, ook al kent hij mij al lang niet meer, ik voel nog altijd dat hij mij graag ziet en ik hem. Ik ga alle dagen op bezoek, ook al maakt het voor hem geen verschil, het doet mij goed om er op die manier toch nog voor hem te zijn… B            Amaai mevrouwtje, dat is heavy allemaal… A            Zeg maar Mathilde! Ach ’t lijkt nu precies of heel mijn leven is een tranendal geweest en dat is niet zo hoor! Ik heb een schoon jeugd gehad, buiten den oorlog dan maar daar weet ik niet veel meer van. Ik kom uit een kroostrijk gezin, we waren met 8 kinderen thuis. Ik was de jongste, een achterkomerke! B            Het kakkernestje zoals ze zeggen!  Verwend door al uw broers en zussen! A            Ja echt, ik had meer dan één moederke! En mijn broers verdedigden mij met hun leven! B            Ik heb maar één broer en dat was tot enkele jaren geleden een grote pestkop! Maar nu komen we goed overeen! Nu we elk ons eigen leven hebben…hij is peter van ons Jeanneke! A            Het nadeel van de jongste te zijn is wel dat ge ze één voor één ziet gaan…Ik was ook maar 30 als mijn moeder en vader al dood waren…Ze waren dan ook al tegen de 50 als ze mij kregen… B            Dat is spijtig natuurlijk…als ik zie wat mijn moeder nu nog allemaal voor mij doet en voor ons Jeanneke…Trouwens, had uw zoon geen kinderen? A            Jaja toch wel, ene zoon! Thomas heet hij, slimme gast, heeft voor advocaat gestudeerd! B            En ziet ge die vaak? A            Zag… B            Dat meent ge niet, die is toch ook niet… A            Neenneen! Gelukkig maar! Hij is getrouwd met een heel lief vrouwtje en ze hebben sinds kort een zoontje, ja ik doe in jongens, ons Jackske! B            Waarom zegt ge dan ‘zag’? A            Omdat ze, vlak voordat ze zwanger was, naar Amerika verhuisd zijn! B            Oei, da’s ver… A            Da’s heel ver! Toen hij het kwam zeggen heb ik hem proficiat gewenst…het was, hoe zei hij het: An offer you can’t defjoes, oma! B            Refuse! Een aanbod dat hij niet kon weigeren! A            Zoiets ja, hoe gaat dat, ge zijt jong en ge wilt wat hé… avontuur…ik begrijp dat wel… maar als hij weg was heb ik me een oog uitgebleit! Mijne kleinzoon, mijn enige lichtpuntje! Naar de andere kant van de wereld! B            Ocharme! Als het mocht, zou ik u eens goed vastpakken! A            Dat zou deugd doen! Het is al lang geleden dat iemand mij heeft vastgepakt! B            En hebt ge veel contact met uw kleinzoon? A            Hij heeft voor hij vertrok voor mij een smartphone gekocht! En een internet abonnement! B            En kunt ge er goed mee overweg? A            Belange niet! Ik moet altijd de hulp van een neefje of nichtje inroepen om mij te helpen als ik wil bellen naar Amerika. En als hij belt dan krijg ik dat spel niet opgepakt! Sleuren zijn het! B            Het is niet hetzelfde als in ’t echt maar toch leuk dat ge ze regelmatig kunt zien hé! A            Natuurlijk wel! En ze stellen het daar goed! B            Waar is het ergens in Amerika? A            In Los Angeles! Altijd goed weer, ze wonen ook vlak bij de oceaan! Ze sturen veel foto’s, dat vind ik heel plezant! B            Zullen we eens een selfie van ons 2 nemen, hier op dat bankje? A            Een wat? B            Gewoon, een  foto die ik zelf maak, van ons 2! Kom een beetje dichter! A            Lachen heeft niet veel zin met dat masker hé… B            Lach toch maar, ge ziet dat aan uw ogen!           Zo, we staan er op! Precies Oma en kleindochter! Geef me uw telefoonnummer, dan zal ik de foto doorsturen! A            Oei kindje, die weet ik niet van buiten hoor! Wacht, ik heb hem hier in mijn agenda staan. 0485269547 Bliep B            Voilà, hij staat op uwe What’s app! Ge kunt direct mijn nummer ook opslaan, ge weet nooit dat ge me eens nodig hebt… A            Een nummer opslaan…hoe moet ge dat doen? B            Mag ik? A            Ja, graag! Maar ik ga hem voor alle zekerheid ook opschrijven in mijn agenda! Zeg eens… B            0496235689 A            en uw naam? God ja, ik zit hier maar over mezelf te jengelen en ik heb uw naam niet eens gevraagd! B            Laura! A            Dat is een schone naam, voor een schoon meiske! B            Zijn dat fotootjes in uw agenda? A            Ja! Lisa, het vrouwtje van onze Thomas maakt elk jaar voor mij zo een foto agenda. Wilt ge eens kijken? B            Ja graag! A            Dat is Thomas en Lisa, schoon koppeltje hé! Die waren al samen als ze nog maar 16 waren! En dat is onze kleine Jack! B            Maar toch, zo een tof ventje! Wanneer is hij geboren? A            22 april! Toen ze me dat zeiden aan de telefoon, dat er een achterkleinkindje op komst was, heb ik gebleit, tegelijk van blijdschap maar ook van verdriet! B            Dat begrijp ik! Ge wilt daar graag bijzijn hé, dat buikje zien groeien, dat kindje vastpakken… A            Ach meiske, het had allemaal zo schoon kunnen zijn… B            Hebt ge er nog niet aan gedacht om eens naar daar te gaan? A            Hoe graag ik dat ook zou doen, dat is onmogelijk…ik kan George, mijne man, hier niet voor een maand of zelfs nog geen week, achterlaten! En zo alleen naar Amerika vliegen, dat durf ik precies toch niet. B            En wanneer komen zij terug? A            Normaal gesproken was ze hier komen bevallen! Maar met die Corona konden ze daar niet weg… B            Ja, Corona…het zet alles op zijn kop hé! Maar ik geloof dat het nu wel aan het beteren is! Binnenkort zullen ze wel eens op bezoek kunnen komen! A            Dat hoop ik… Zeg maar, hebt gij geen zin om eens bij mij te komen eten, op een woensdagmiddag? Ik heb feitelijk niemand in mijn bubbel. B            Eu, ja denk ik, dat zou wel fijn zijn! A            Ik kan heel goed slaatjes maken!           

Suzette
22 0